• ۱) حفاظت از کمپرسور: جلوگیری از برگشت مایع با حفظ سوپرهیت هدف.
• ۲) راندمان بالاتر: تغذیه پایدار اواپراتور و استفاده بهتر از سطح انتقال حرارت.
• ۳) خودتنظیمی: پاسخ‌گویی به تغییرات بار بدون نیاز به برق.
• ۴) تنوع انتخاب: بالن‌های مختلف (استاندارد، MOP)، بالانس داخلی/خارجی، اوریفیس قابل تعویض.
• ۵) نگهداری ساده: بدون اکچویتور الکتریکی؛ فقط تمیزی خط و تنظیم دوره‌ای.

نصب بالن: روی خط مکش نزدیک خروجی اواپراتور، موقعیت ساعت ۴ یا ۸، با بست فلزی و عایق‌کاری کامل. در لوله‌های عمودی، دستورالعمل سازنده را برای جهت بالن رعایت کنید.

بالانس خارجی: برای اواپراتورهای بزرگ، کویل‌های چندمسیره یا اختلاف فشار بالای داخلی، از بالانس خارجی استفاده کنید تا فشار واقعی مکش به دیافراگم منتقل شود و سوپرهیت دقیق بماند.

بهداشت مدار: قبل از TXV، نصب فیلتر درایر و پوسته فیلتر الزامی است. وجود سایت‌گلاس برای پایش رطوبت/حباب توصیه می‌شود. آلودگی باعث گیرکردن سوزن/اوریفیس می‌شود.

رعایت زیرخنکی: برای جلوگیری از فلاش‌گاز در خط مایع، حداقل ۳–۵K Subcooling تأمین شود. در صورت افت فشار، مسیر و اندازه لوله‌ها را بازبینی کنید.

حفاظت مکانیکی: استفاده از لرزه‌گیر کنار کمپرسور، پایش با سوئیچ فشار و مدیریت روغن با جداکننده روغن توصیه می‌شود. کنترل فرآیند با کنترلر برودتی تکمیل می‌شود.

مزایا: بدون نیاز به برق، کنترل قابل‌اتکا، هزینه مالکیت پایین، سازگاری گسترده با مبردها، امکان تعویض اوریفیس.

معایب: دقت کمتر از EEV، حساسیت به آلودگی/رطوبت، نیاز به نصب صحیح بالن و تنظیم دوره‌ای سوپرهیت.